Wat hebben de examenleerlingen hard gewerkt het afgelopen jaar, elk op hun eigen manier. Ze hebben geoefend met oneindig veel sommen, maar ook met je echt inspannen, of juist op tijd weer even ontspannen. ‘s Winters met thee en zomers met grote glazen water met ijsklontjes. En nu kan de vlag uit en beginnen er nieuwe avonturen.
De meesten zijn al geslaagd, maar sommige leerlingen moeten zich nog een laatste keer opladen voor een herkansing. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken en dat die tas alsnog uit het raam hangt straks!
Het was weer een spannende periode voor alle examenleerlingen. Wat ben ik trots op alle toppers die ik mocht begeleiden dit jaar. Wat hebben we veel sommen gemaakt en wat hebben ze het verdiend. Allemaal in een keer geslaagd, petje af!
Vijf jaar geleden had ik net mijn baan opgezegd en een hing ik een flyer op bij de supermarkt. Het was een spannende stap maar ik heb er geen seconde spijt van gehad.
Elke dag zijn er leerlingen hard aan het werk aan mijn keukentafel. Schriften raken vol, pennen gaan op. Er worden sommen gemaakt, grafiekjes getekend en stappenplannen geoefend. Alle vragen zijn welkom en we oefenen tot de moeilijkste opgaven lukken.
Tussendoor is er ruimte om te kletsen, zeker als alles even tegenzit of als er juist iets heel leuks is gebeurd. Soms moeten we op zoek naar de motivatie; soms bedenken we juist dat school ook weer niet zó belangrijk is. Als een leerling trots binnenkomt met een goed cijfer is het feest en als een leerling zich herpakt na een tegenvaller ben ik minstens net zo trots.
Het is elk jaar weer geweldig om te zien hoe leerlingen zich voorbereiden op de eindexamens en daar laten zien wat ze allemaal in huis hebben. Afgelopen jaar lag de nadruk vooral op aanpassingsvermogen en veerkracht en daar is iedereen ook met vlag en wimpel voor geslaagd!
Dank aan alle ouders en leerlingen voor jullie vertrouwen de afgelopen vijf jaar! Op naar nog meer sommen, tekeningen, vallende kwartjes en mooie resultaten.
Weinig ging zoals het normaal gaat, maar de vlaggenstokken met vlag en tas hangen weer aan de gevels. Aan alle examenkandidaten maar in het bijzonder aan de leerlingen die ik het afgelopen jaar mocht begeleiden: gefeliciteerd met je diploma! En petje af voor het en passant afronden van de stoomcursus incassering- en aanpassingsvermogen.
Een update: maandag 16 maart startten de bijlessen via videobellen. Ik heb een filmpje gemaakt met hoe we kunnen zorgen dat die bijlessen net zo fijn en leerzaam zijn als in normale tijden samen aan de keukentafel. Jullie bekeken het filmpje met z’n allen en kwamen met de creatiefste en prachtigste oplossingen, inclusief barbecuetools, krukjes, rollen wc-papier, latjes en rekjes. Top!
Via whatsapp of facetime maken we verbinding en met de constructies die we bouwen, kijken we perfect met elkaar mee. Foto’s van de stof worden los verstuurd via whatsapp en soms delen we via skype ons laptopscherm zodat ik mee kan kijken in het online boek en bij online opdrachten.
Kortom, het werkt! Leerlingen zijn enthousiast en ik vind het fijn om ze net zo goed te kunnen helpen als voorheen. Voorlopig blijven we dit dus lekker zo doen. Omdat bijlessen ook nu fijn zijn, of misschien juist nu. Omdat het een uitdaging is om nu met online school net zo actief te blijven. Of omdat je op dit moment op blijven zitten staat en graag over wilt. De toko is open!
Door het vervallen van de eindexamens is er ook weer ruimte voor nieuwe leerlingen. Dus laat het gerust weten als je wel wat hulp kunt gebruiken!
Wat een anticlimax hè? Jullie hebben hard gewerkt, je goed voorbereid en waren klaar voor de examenperiode. In plaats daarvan opeens soort van bijna geslaagd, maar ook nog veel onduidelijkheid, wachten, en weinig of niks meer te doen.
Ik had jullie graag de full experience gegund, inclusief de laatste gewone schooldag, de stuntdag*, de spanning, de voldoening van examens die goed gaan, het telefoontje ergens op een woensdag in juni, de vlag die uit gaat en de examenfeestjes.
Succes met herpakken en nieuwe plannen maken. Dat kunnen jullie. Ook succes natuurlijk bij de laatste schoolexamens. Jullie zijn uiteraard nog steeds welkom voor een bijles, en anders zien of spreken of appen we elkaar hopelijk nog!
De wereld staat even behoorlijk op zijn kop. Misschien kun je niet naar school omdat je verkouden bent, en zoals het er nu uitziet worden de scholen misschien wel gesloten. Ik weet niet goed of je nu behoefte hebt aan bijles. Ik kan me voorstellen dat je hoofd er helemaal niet naar staat en dat je de bijles liever afzegt. Dat is ok. Ik kan me ook voorstellen dat het fijn is om toch aan de slag te blijven, dat het goed is om je schoolwerk bij te houden, en dat het misschien ook gewoon wel echt fijn is om wat te doen. Dat is zeker ook ok, ik blijf je graag helpen!
Hoe dan?
Nu ben ik verkouden en wil ik me graag houden aan de maatregel om dan thuis te blijven en sociaal contact te mijden. Ik heb wel een oplossing: we gaan aan de slag via videobellen. Ik heb het uitgeprobeerd en denk dat het goed werkt, zie het filmpje hieronder. We kunnen zoals we normaal gesproken doen een uur samen aan de slag. Ik kan me ook voorstellen dat het fijn is om kort even een vraag te kunnen stellen als je ergens vastloopt. Dat is wat mij betreft ook een prima idee.
Als we een bijles hebben staan, dan hoor ik sowieso graag als je hem door wilt laten gaan via videobellen of dat je hem wilt afzeggen. Als je een bijles of een korte belafspraak wil, dan hoor ik het wel. Verder mag je me zoals altijd appen met hoe je toets is gegaan of gewoon hoe het is, of een vraag, of een foto van de hond.
Het is de derde woensdag van juni. Ik weet van de afgelopen jaren dat dit een hele leuke dag is. De dag waarop de examenkandidaten de uitslag krijgen. Een dag vol vrolijke berichtjes van leerlingen en ouders. Met foto’s van vlaggen en cijferlijsten. De blijheid en trots spat ervan af. En terecht.
Om twaalf uur krijg ik het eerste appje. Geslaagd! Dan is het een tijdje stil, ’s middags regent het berichtjes. Blije leerlingen en ouders. Er zijn ook oud-leerlingen die laten weten dat ze geslaagd zijn. Heel leuk om ook van hen wat te horen.
Blij en apetrots ben ik. Omdat ik weet hoe hard ze hebben gewerkt. Deze leerlingen zitten ook bij mij als ze het zwaar en stom vinden; als ze onvoldoendes terugkrijgen; als ze bang zijn dat het niet lukt; als ze er echt geen zin meer in hebben. Ik voel de opluchting en blijdschap met ze mee. Omdat het er ook echt om hing voor enkelen.
Soms valt de uitslag tegen en is er de zure appel van een her of het jaar over doen. Dan verdien je minstens zoveel respect als wanneer je de vlag mag uithangen. Want je hebt net zo goed hard gewerkt, talloze uren gestudeerd en je stinkende best gedaan. De teleurstelling wegslikken en een nieuw plan maken vraagt veerkracht. Dat moeten opbrengen heeft ook zijn waarde. Wie weet wat deze hobbel of omweg brengt.
Aan al die bikkels die dit jaar bij mij aan de keukentafel zaten: ik wens je een heerlijke zomer, en alle moois en goeds bij alle nieuwe avonturen die op het punt staan te beginnen! En als je in de buurt bent: je bent altijd welkom voor een kop thee.